درگذشت خسرو خوبان!/ روح الله حسینیان؛ آخرین مدافع سعید امامی
تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۰۹۶۶۴۶
رویداد۲۴ روح الله حسینیان ۶۵ ساله احتمالا، تازه‌ترین قربانی مشهور سیاسی کرونا در ایران است (البته فرزندش گفته در روز‌های آینده درباره دلیل مرگ او اطلاع رسانی می‌کند)، همین جمله کافی بود که برخی رسانه‌های خارج کشور عبارت «درگذشت روح الله حسینیان به دلایل نامعلوم» را تیتر کنند.
درگذشت روح الله حسینیان یک تفاوت بسیار مهم با سایر قربانیان دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
قالیباف سعی کرده با زیرکی مخالفان حسینیان را منافقین کوردل معرفی کند. اما روح‌الله حسینیان بیشتر از همه قربانیان کرونا مخالف داشت و خودش ابایی از این موضوع نداشت و می‌دانست مواضعی دارد که مخالف‌پرور است. حسینیان تندرو بود و خودش را به لحاظ سیاسی در دسته‌بندی عملگرایان آرمانخواه قرار می‌داد و معتقد بود باید برای رسیدن به آرمان‌هایش عمل کند و همین بود که حسینیان نه تنها یک چهره سخنور، که یک چهره عملگرا نیز بود؛ چه در دهه هفتاد و زمان قتل‌های زنجیره‌ای که همیشه نام او با متهمان آن قتل‌ها گره خورده بود و چه در دهه هشتاد که طرح چند فوریتی برای اعدام معترضان انتخابات تهیه کرده بود.
برخی از سایت‌ها و چهره‌ها پس از درگذشت حسینیان به سخنان او پرداختند و درباره اندیشه‌های نقدهایی نوشتند. سایت میزان به سرعت به حمایت از حسینیان مطلبی منتشر کرد و در واکنش به صحبت‌های چهره‌ها در نقد حسینیان در فضای مجازی نوشت «جریان ضدانقلاب و غرب‌زده‌های داخلی که از اقدامات انقلابی مرحوم حسینیان در بازه‌های زمانی مختلف زخم خورده و رسوا شده‌اند در حال عقده‌گشایی هستند.»
بیشتر بخوانید: روح الله حسینیان که بود؟ +تصاویر
جریان سیاسی روح الله حسینیانبه گزارش رویداد۲۴ روح الله حسینیان از روحانیون نزدیک به مصباح یزدی بود. از نظر فکری به جریانی نزدیک بود که امروز به عنوان جبهه پایداری شناخته می‌شود؛ جریانی رشد یافته در مدرسه حقانی. مدرسه حقانی یکی از برجسته‌ترین مدارس حوزه علمیه در قم است که به همت «علی حقانی» یکی از کسبه بازار قم تأسیس شده است. از مهم‌ترین افرادی که در این مدرسه تحصیل کرده‌اند می‌توان به آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی، روح‌الله حسینیان، قربانعلی دری نجف‌آبادی، علی‌اکبر فلاحیان، غلامحسین محسنی اژه‌ای، علی یونسی و مصطفی پورمحمدی و ... نام برد؛ افرادی که گرچه سابق مبارزاتی زیادی علیه پهلوی نداشتند، اما به مرور تبدیل به یکی از بازو‌های اصلی جمهوری اسلامی شدند.
حسینیان در دستگاه اطلاعاتی و قضایی، چهره‌ای اثرگذار بود که درباره اثرگذاری او قصه‌ها نوشته‌اند و افسانه‌ها ساخته‌اند. می‌گویند نام مستعار او «خسرو خوبان» بود و ظاهرا بعد از انقلاب نام خود را از خسرو به روح الله تغییر داده است.معلوم نیست این موضوع واقعی باشد یا خیر و برخی شخصیت‌هایی که در دوره جمهوری اسلامی کارشان به نهادهای امنیتی کشیده شده، این ادعا را مطرح کرده‌اند. البته داشتن نام مستعار خیلی چیزی عجیب و پیچیده‌ای نیست، اما اینکه نام مستعار یک نفر «خسرو خوبان» باشد، کمی به طنز و کنایه نزدیک است.
فعالیت حسینیان در مرکز اسناد انقلاب اسلامیحسینیان در سال‌های اخیر ریاست مرکز اسناد انقلاب اسلامی را بر عهده داشت. مرکز اسناد انقلاب اسلامی با هدف تدوین تاریخ انقلاب اسلامی و جمع‌آوری اسناد و مدارک مربوط به نهضت امام خمینی و ثبت و ضبط خاطرات فعالان نهضت اسلامی جهت انجام تحقیقات مستند تاریخی، از سال ۱۳۶۰ فعالیت خود را آغاز کرد. عالی‌ترین مرجع سیاستگذاری مرکز اسناد انقلاب اسلامی هیات امنای آن است که اعضای آن عبارتند از آقایان: حجت‌الاسلام والمسلمین مصطفی پورمحمدی (رئیس هیات امنا) و حجت‌الاسلام والمسلمین روح‌الله حسینیان.
حسینیان مثل بسیاری از دانش‌آموختگان مدرسه حقانی و البته در کنار چهره‌هایی مثل مصطفی پورمحمدی و ابراهیم رئیسی، از قاضیان دادگاه‌های دهه شصت بود، اما بر خلاف سایر قاضیان، به صراحت از آنچه در آن دوره رخ داده دفاع می‌کند: «برای حفظ نظام جمهوری و نظام نوپای اسلامی هم ما قاطعیت نشان دادیم و به این موضوع افتخار می‌کنیم و من الان اعلام می‌کنم اگر دوباره نیاز باشد، قاطع‌تر از پیش برخورد خواهیم کرد. امروز تاسف ما از این است که کسانی که این امنیت را با این سختی‌ها حفظ کرده‌اند، الان مورد سوال قرار گرفته‌اند. در حالی که باید به آنها جایزه داد و از آنها تقدیر کرد.»
طرح نام روح الله حسینیان در ماجرای قتل‌های زنجیرهایآنچه حسینیان را مشهور کرد، نه ماجرای حضور او در اعدام‌های دهه شصت، بلکه ماجرای قتل‌های زنجیره‌ای بود. در ماجرای قتل‌های زنجیره ای، روزنامه نگارانی که این اتفاقات را پیگیری می‌کردند، به دنبال یافتن آمرین قتل‌ها بودند. در این میان، روح الله حسینیان فردی بود که بار‌ها و بار‌ها نامش در مظان اتهام قرار گرفت. خود او درباره قتل‌های زنجیره‌ای می‌گوید «قضیه قتل‌ها مثل این که گریبان ما را گرفته، هر چه ما می‌خواهیم فرار کنیم، راه فراری وجود ندارد.»
حسینیان در واقع معتقد بود «مصطفی کاظمی» قتل‌های زنجیره‌ای را مدیریت کرده بود تا نقشه‌های خودش علیه نظام را پیش ببرد. مصطفی کاظمی در جریان قتل‌های زنجیره‌ای به حجس ابد محکوم شد، اما گفته می‌شود وی با عفو آزاد شده است. از سرنوشت او نیز اطلاعی در دست نیست.
حسینیان درباره مرگ سعید امامی (اسلامی) هم می‌گوید «راجع به خودکشیاش سؤال کردم که سعید امامی توسط چه چیزی خودکشی کرد؟ ایشان فرمودند «دارو»، گفتم ببینید، ۷۰ نفر از بچههای اطلاعات رفتند داخل غسالخانه و جنازه ایشان را دیدند. معذرت میخواهم، می‌گویند دارو هم استفاده کرده و خودش را هم تمیز کرده بود. چند بسته شما به ایشان دادید؟ می‌گویند «یک بسته». میگویم خب یک بسته چقدر باقی میماند که خورده باشد و مرده باشد؟ می‌گویند، دکتر‌ها گفتهاند که محلول یک استکان. گفتم آخه باباجان، آخه ما خودمان یک زمان قاتل بودیم، یک زمانی زندانبان بودیم. تاکنون صد‌ها نفر واجبی خوردند و نمردند. آخه چه طور با یک استکان آن هم که شما میگویید که بلافاصله بردید به بیمارستان و شستشو دادید، این خورد و مرد؟»
حسینیان بار‌ها می‌گفت که ناگفته‌های زیادی دارد؛ در ویکی پدیای حسینیان نوشته شده که حسینیان در دوره ریاستش بر مرکز اسناد انقلاب اسلامی، با دستیابی به اسناد و مدارک طبقه‌بندی شده دوران قبل از انقلاب پیرامون اشخاص به چاپ چندین جلد کتاب پرداخت. اگر حسینیان در مرکز اسناد هم نبود، باز هم در نهادهایی فعالیت کرده که به گفته خودش ناگفته‌های زیادی دارد؛ از قتل‌های زنجیره‌ای تا اعدام‌های دهه شصت، اما حالا اجل فرصت گفتن آن ناگفته‌ها را به او نداده است. حالا شاید مخالفان او، شب‌ها، آسوده‌تر سر بر بالین بگذارند.
لینک کوتاه: کپی در کلیپ بورد کپی لینک خبر های مرتبطمنبع: رویداد24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۹۶۶۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طعنه سنگین هاشمی‌طبا به دولت رئیسی
به گزارش «تابناک» ، مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت: مگر نه اینکه باید با حسن ظن با آدم‌ها روبه‌رو شد و مگر اصل بر برائت نیست؟ مگر می‌شود مردم آدم‌هایی را انتخاب کنند که خوب نباشند و مراکز نظارتی آدم‌هایی را تأیید کنند که خوب نباشند؟
با تأیید اصل خوبی آدم‌ها فقط می‌خواهیم ببینیم این وعده‌ها چه سرانجامی یافته است.
۱- ساخت چهار میلیون مسکن در چهار سال
۲- ایجاد سالانه یک میلیون شغل
۳- اصلاح نظام بانکی کشور
۴- تک‌رقمی‌شدن تورم
۵- توجه به معیشت و حقوق پزشکان و پرستاران
۶- اجرای خصوصی‌سازی واقعی
۷- استفاده از ۷۰ درصد ظرفیت خالی اقتصاد کشور
۸- مداخله‌نکردن دولت در بازارها
۹- حل مشکل حاشیه‌نشینان
۱۰- نظارت دقیق در زنجیره تأمین، تولید و توزیع کالا
۱۱- جذابیت‌زدایی از سرمایه‌گذاری در حوزه‌های غیرمولد
۱۲- جلوگیری از هدایت سرمایه‌ها به سمت بازار ارز، طلا و زمین
۱۳- اصلاح چندنرخی‌بودن ارز
۱۴- تولید نهاده‌های دامی مورد نیاز در داخل کشور
۱۵- قطع وابستگی سفره مردم به خارج
۱۶- وعده‌های وزیر ارتباطات و فناوری (۶ مورد)
۱۷- وعده‌های وزیر امور اقتصادی و دارایی (۵ مورد)
۱۸- وعده‌های وزیر امور خارجه (۲ مورد)
۱۹- وعده‌های دیگر وزرا چند ده مورد
البته فهرست وعده‌ها بسیار است و در نگاه اول هم می‌توان آنهایی را که کلی گفته شده، غربال کرد؛ ولی برخی وعده‌ها آن‌قدر با استحکام لفظ و عدد دقیق گفته می‌شود که جای تردید باقی نمی‌گذارد. فقط از این تعجب می‌کنم که ظرفیت دهان ما تا چه اندازه بزرگ است که این‌همه امر مهم و با حجم وسیع در آن جای می‌گیرد.
اینکه می‌گویند آیا می‌توان ظرفی پیدا کرد که هرچه در آن بریزیم، پر نشود، ظاهرا مصداق آن دهان ماست؛ مثلا دبیر مناطق آزاد چندی پیش گفتند که اماراتی‌ها صد میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در کیش می‌کنند و چینی‌ها رقم بسیار بیشتر (البته عدد را هم گفتند) حال در ۱۴۰۳/۰۲/۰۹ مراسمی از بسته‌های امکان سرمایه‌گذاری در مناطق آزاد بهره‌برداری کردند. این کار مثل آن است که انسان نیازهای زندگی را ردیف کند و بگوید چه کسی حاضر است این کارها را برای من انجام دهد. این کار ایشان یعنی تکذیب همه سرمایه‌گذاری‌هایی که قبلا گفته بودند، به‌علاوه سرمایه‌گذار خود باید بداند چه کاری می‌خواهد بکند و نه آنکه بسته طرح به او بدهیم و بگوییم تشریف بیاورید و با مراسم رسمی و پرده‌برداری این بسته‌های نه‌چندان مورد علاقه سرمایه‌گذاران را رونمایی کنیم. مگر نمی‌شود بدون پرده‌برداری آنها را منتشر کرد. ظاهرا اصل بر پرده‌برداری است و نه عمل.
یا جناب وزیر صمت در شهریورماه در حضور مقام محترم ریاست‌جمهوری گفتند صد هزار اتومبیل برقی در راستای کاهش آلودگی هوا تا پایان سال ۱۴۰۲ تولید و به مردم عرضه می‌شود. صرف‌نظر از اینکه با ۱۵ میلیون اتومبیل موجود درون بدسوز و سالی یک میلیون تولید اتومبیل درون بدسوز داخلی این وعده کمکی به تلطیف هوا نمی‌کند؛ ولی به هر حال بازشدن پای اتومبیل برقی به کشور خوب است؛ ولی آن صد هزار اتومبیل برقی کجاست؟
البته ما و مردم به شنیدن این وعده‌های بی‌انتها عادت کرده‌ایم و مردم هم باور ندارند که بتوان این‌همه کار انجام داد؛ ولی از نظر روان‌شناختی مردم دوست دارند وعده‌های شیرین بشنوند و به‌همین‌دلیل رأی آنها به هرکسی که بیشتر وعده کلان و شیرین بدهد، تعلق می‌گیرد. جالب است که نه رئیس‌جمهور، نه معاون اول و نه هیچ‌کدام از وزرا توجهی به آینده کشور از لحاظ زیست‌محیطی و زوال کشور از لحاظ زیربناهای تولیدی نکرده‌اند و این می‌رساند که اگر چند درصد به وعده‌های خود اعتقاد داشتند، در این مورد کلا خود را عاجز می‌بینند و عدد صفر را در مقابل این کار گذاشته‌اند. از طرفی پیچیدگی مسائل کشور به حدی رسیده است که ادعا برای حل آن جرئت بسیار می‌خواهد و ناگفته پیداست که این جرئت نمی‌تواند بر حسب تعقل باشد. متأسفانه تعریف مسائل و مشکلات کشور هم از سوی خوبان مشاغل و حکمرانی و هم از سوی منتقدان به‌درستی انجام نمی‌شود و حسب فریادهای روز اظهار نظر می‌کنند.
چه خوب است که مسئولان کلاه‌شان را قاضی کنند که واقعا قادر به چه کاری هستند و مردم هم کلاه‌شان را قاضی کنند که بدانند چه چیز دارند و چه چیز می‌توانند داشته باشند. مسئولان جهاد تبیین را در شیرین نشان‌دادن حوادث یافته‌اند و نه بیان واقعیت‌های روز کشور که مردم به آنها آگاه شوند.
بحمدالله اینک کشور در دست خوبان افتاده است و ناخوبان پاک‌سازی شده‌اند و به کناری رفته‌اند. خوبان هم فکر می‌کنند روز عروسی‌شان است و برای یکدیگر نوشابه باز می‌کنند؛ هرچند خودشان در ضمیرشان اعتراف دارند کاری نمی‌توانند انجام دهند، چه رسد به کارهای پیچیده زمین‌مانده که کارستان است و البته هرازچندگاه همین خوبان به این نتیجه می‌رسند که فقط خودشان خوب هستند و دیگر همفکران را طرد می‌کنند.
به نظر می‌رسد گروهی به این باور رسیده‌اند که اینک «عروسی خوبان» است؛ همان خوبانی که وعده‌های‌شان صرفا وعده است و اگر وعده نبود که به آن نمی‌گفتند «وعده». اگر خیلی فکر می‌کنند که روز عروسی‌شان است، به گفته سعدی روی آورند که فرمود: «محال است که هنرمندان بمیرند و بی‌هنران جای ایشان بگیرند»؛ ولی آنان «یعلمون ظاهر الحیوه الدنیا» هستند؛ درحالی‌که گفته سعدی در تاریخ اثبات شده است؛ پس خوبان بدانند از زمره «و هم عن الاخره هم غافلون» نباشند. مغرور به امروز، «روز عروسی» نباشند. ما هیچ‌کدام ابرمرد و قهرمان بی‌انتها نیستیم. اگر همان امت وسط باشیم و منصف، کارمان بیشتر پیش می‌رود. خوبان اندکی تواضع کنند و تجربه سه سال گذشته را مرور کنند و صادقانه بر خود ملاحظه کنند که کدام کار را می‌توانند انجام دهند و بگویند. بیش‌ازاین از آنها توقع نداریم.
ورود دادستان کلاله به موضوع مفقودی «یسنا»